::Φοβάμαι::

Και αν η αγάπη μου
δεν σου αρκεί...
μη φοβάσαι
έχω πολύ ακόμα
για να σου δώσω...

Και αν η λατρεία
μου δεν σου αρκεί...
μη φοβάσαι
έχω την δύναμη
να σε λατρέψω
ακόμη παραπάνω...

Και αν όλα αυτά
δεν σου αρκούν...
μη φοβάσαι
έχω την δύναμη
να προσπαθήσω κι άλλο...

Και αν εγώ
δεν σου αρκώ...
μη φοβάσαι
έχω το κουράγιο...
...να φύγω...

...~Ξημέρωσε~...

Σε σκέφτομαι ξανα σαν ένα άπιαστο όνειρο που ποτέ δεν θα έχω...
'Ωρες θα μπορούσα να μιλάω για σένα..κι άλλες τόσες να σε σκέφτομαι...
Άλλωστε πάντα αυτό έκανα και ποτέ δεν κουράστηκα...Ήσουν..είσαι και θα είσαι τα πάντα για μενα!!
Ξέρω πως είναι συνηθισμένο μα είναι αληθινό
και βγαλμένο μέσα απ'την καρδιά μου...
Μπορεί για' σένα να είμαι απλά κάποια που σε θέλει τρελά
όμως δεν με πειράζει!!!
Και μπορεί κάποιοι να νομίζουν πως είμαι χαζή που κάνω όνειρα
έχοντας πίστη και ελπίδα,
μα όλοι αυτοί δεν ξέρουν πόσο σ'αγαπώ...
Θα ήθελα να μ'αγαπάς όσο κι εγώ...Όμως αυτό δεν νομίζω να γίνει....
Εμένα μου αρκεί να σε βλεπω να χαμογελάς...και να είσαι καλά...
Τόσο καιρό περίμενα να σε κρατήσω στην αγκαλιά μου... και τώρα....
πως μπορώ να σε αφήσω για το τίποτα...(?)
Σ'αγαπάω με όλη μου την ψυχή κ θα κάνω τα πάντα
για να σε κρατήσω κοντά μου όσο περισσότερο μπορώ...
Εύχομαι να μη φύγεις γρήγορα.....

Μη νομίζεις πως μετάνιωσα που σε άφησα στη ζωή μου να μπείς...
Αν και το είδες σαν παιχνίδι, τα μάτια σου σε πρόδωσαν...
Το ήξερα απ'την αρχή πως δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί...
Μα ξέρεις καμιά καρδιά να αφήνει το μυαλό να αποφασίζει τι θα νιώσει;?;
Ακόμα σε σκέφτομαι και μάλλον δεν θα σταματήσω ποτέ...
Αγάπη και πόνο νιώθω που άφησα χωρίς μάχη
να χαθεί κάτι που θα μπορούσα να έχω...
Και σχεδόν κάθε βράδυ θυμώνω μαζί σου...
που δεν μας έδωσες μία ευκαιρία να βλέπουμε μαζί κάθε πρωινό..
Όμως μη σε νοιάζει...Μην το σκέφτεσαι πια...Μη με σκέφτεσαι πια...
Ήθελα απλά κάτι τελευταίο να σου πω....
"Σ'ευχαριστώ για τις στιγμές που μοιραστήκαμε...
Ό,τι ένωσα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη ζωή μου πριν σε γνωρίσω...
Δεν ξέρω αν πρέπει να σε ευχαριστώ που διάλεξες να μη με χρειάζεσαι πια,
που έκλεισες την πόρτα χωρίς τίποτα παραπάνω να πεις..
Και τώρα να... Σα να σ'ακούω να μου λες: --Ξέχασε με...--
Γιατί???"
Για κάποια που μπορεί να μην έχεις ποτέ, αξίζει να ελπίζεις?...
Πως μπορώ να την δω, όταν σε εκείνη βρήκα αυτήν που έψαχνα ??
Έστω κι αν μου αρνήθηκε τα πάντα τελικά...?
Κλαίω για ψεύτικες ελπίδες...? Για ελπίδες που δεν υπάρχουν??
θυμώνω που σε ερωτεύτηκα και σε αγάπησα ένω ήξερα..
Ακόμα ελπίζω...Άραγε πρέπει..?
Άκόμα σ'αγαπάω...! Και θα σ'αγαπάω...!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Όσο κι αν προσπάθησε το μυαλό να ξεχάσει άλλο τόσο η καρδιά
σιωπηλά υπονόμευε τη μορφή σου.Δε μπορεί είπα μέσα μου. Δε μπορεί...
Σ'αγάπησα, μα άλλο τόσο μίσησα εμένα που με άφησα να σ'αγαπήσω.
Πάντα έλεγα πως δεν με κυριαρχούν τα συναισθήματα,
μα τώρα διαπιστώνω πόσο λάθος έκανα. "Αν μας δινόταν μια ευκαιρία..."
Αυτό είπες..σ'άκουσα, χωρίς να μιλήσω. Μίλησα χωρίς να με ακούσω.
Έβλεπα μόνο αυτά που ήθελα να δω...Μα ξαφνικά είδα πως μ'αγαπάς.
"Σ'αγάπησα"..μα ο νους σε αρνήθηκε.
Φοβήθηκα..και εκεί που έκανα ένα βήμα μπροστά, πεποισμένη για τα πάντα..
Aισθάνθηκα για μια στιγμή να χάνομαι.
Προσπάθησα να κρατηθώ..να σε φτάσω ψηλά..
μα ένιωσα αδύναμη και σταμάτησα πια να πετώ.
Ένιωσα πως έπαιρνα τόσα πολλά και έδινα τόσα λίγα..
Δεν ήταν σωστό. Πάλεψα με τον εαυτό μου την πιθανότητα του "εμας"..
Ωστόσο κουράστηκα. Δεν το έκανα άθελα μου.. σε παρακαλώ συγχώρα με...
Δεν είναι ότι ήθελα να φύγω από τη ζωή σου..σ'αγάπησα.. απλά.. φάνηκα τόσο δειλή.
Ο χρόνος περνά..
Και τώρα να'μαι..σε κοιτώ από μακριά ελπίζοντας να βρείς την
ευτυχία που εγώ δεν κατάφερα να σου δώσω...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τελικά η ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα... Σε μισεί κ σ'αγαπάει μαζί....
Και τώρα ζώ, για να ζήσω ξάνα το τέλος.... Αξίζει... Το ξέρω...
Δεν θα το μετανιώσω...Δεν θα κάνω πίσω... Ξέρω...
Γιατί "Άκόμα σ'αγαπάω...! Και θα σ'αγαπάω...!!"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κοίταξε έξω τα πάντα αλλάζουν
Η νύχτα σε μέρα, σκοτάδι σε φώς.
Η αγάπη δε φτάνει για όσους διστάζουν
κι ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός.

Είπαν οι γύρω σου πόσο τους μοιάζεις
Εσύ φώναξες όχι και μ'ένα βήμα μπροστά,
στάθηκες δίπλα, μου λες "μην τρομάζεις.."
Διαφέρεις απ'ολους το ξέρω καλά.

Είσαι τα πάντα όσα πίστεύω.
Κανείς δε σε ξέρει στον κόσμο αυτο.
Κράτα μου το χέρι για λίγο
Για όσα δεν πρόλαβα ποτέ να σου πω.
Δεν είμαι τα πάντα όσα πιστεύεις.
Είχα την ευκαίρια, δεν είπα "τολμώ".
"Μ'ενα σ'αγαπώ θα φύγω..."
Μα ξέρω για πάντα θα σ'ευχαριστώ..