Χάρτινα όνειρα..

Δεν ξέρω γιατί... Τι έκανα λάθος? Όλα τα όνειρα που είχα τόσους μήνες, έπεσαν μπροστά στα ματια μου σαν σταγόνες βροχής... Τι κάνω πλέον? Δεν μπορώ να ονειρευτώ...Φοβάμαι να κλείσω τα ματια και να φτιάξω τα όνειρα μου... τα όνειρα μας, πάλι από την αρχή.. Φοβάμαι... Ίσως πάλι αρχίσει να βρέχει....
Πάντα θα σ' αγαπώ... Ακόμα και αν είμαστε χώρια...
Αποτελείς κομμάτι της ζωής μου..

Φοβάμαι...

Τι είμαι για εσένα?
Τι νιώθεις όταν ακούς το όνομα μου?
Τι σκέφτεσαι όταν πλησιάζει η ώρα να με δεις?
Είμαι αρκετή για να σου δώσω όλα όσα ονειρεύεσαι?
Μήπως σε φοβίζει όλο αυτό?
Γιατί η αγάπη να πονάει πάντα?
Φοβάμαι... Φοβάμαι μην φύγεις... Φοβάμαι πολύ...
Σαγαπάω...

Μου λείπεις...

Σε σκέφτομαι συνεχώς....Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα...Θέλω να είμαι μαζί σου διαρκώς. Είσαι ξεχωριστός άνθρωπος για μένα...Μου αρέσει να σε ακούω να μιλάς... Μου αρέσει να σε βλέπω να μου μιλάς για τα πάντα...Με κάνεις να χαμογελώ... 

Μαζί σου τη ζωή μου φαντάζομαι... 

Μου λείπεις... 

Μαζί σου θέλω να είμαι.. Θέλω να δημιουργώ όνειρα και να χτίζονται μπροστά μου.. Μαζί σου...

Σ' όλη μου τη ζωή περίμενα εσένα...Με γοητεύεις..Με μαγεύεις....

Μου λείπεις... Με σένα είμαι μαγεμένη...Είμαι ερωτευμένη... 

 

Τίποτα δεν πρόκειται ν' αλλάξει... Τίποτα...

Πάντα υπερβολικά θα σ' αγαπώ...

Internet Cafe και Άγιος ο Θεός...

Καλησπέρα!!!
Είπα να εκφράσω την αγανάκτηση μου και εγώ έτσι να μου φύγουν λίγο τα νεύρα.....
Λοιπόν.....
Δουλευω σε net cafe τα τελευταια 4 χρονια και κατα καιρους, μεσα απο κουβεντες με φιλους εχω ακουσει να μου λενε ατακες του
τυπου "ελα μωρε, σιγα την δουλεια, καθεσαι σε μια καρεκλα 8-9 ωρες, (υπήρχαν k φορες που καθόμουν και 18) ποσο να κουραστεις!" ή "γαμω τις δουλειες εχεις, καθεσαι μπροστα σε εναν Η/Υ και παιζεις στο facebook/ παίζεις lineage και πληρωνεσαι και απο πανω". Η αληθεια ειναι οτι η δουλεια αυτη ειναι gtp (για το λουτσο) με 0 προοπιτκες, αλλα παρολα αυτα δεν ειναι καθολου ευκολη μιλωντας οχι απο αποψη κοπωσης, αλλα απο αποψη ψυχολογικης ταλαιπωριας!

Σκεφτηκα να κανω μια λιστα, με ολα αυτα μικρα και μεγαλα πραγματα τα οποια επεμβαινουν στην ψυχικη μου ηρεμια (και οσων αλλων
εχουν κανει την ιδια δουλεια) με την βοήθεια ενός αλλου blog όπου πήρα k την ιδέα ^^:


1. Οταν ο καθε αλλοδαπος/η μεσιληκας που δεν μπορει να ξεχωρισει το ποντικι του PC απο ενα πραγματικο, ερχεται (μη γνωριζοντας
ελληνικα περα του "ναι" και του "οχι") με ενα email κακογραμμενο πανω σε ενα μπακαλοχαρτο και σου λεει: "ιντερνετ τελει μιλησει
εντω! Camera τέλει." Και δεν φτάνει μονο αυτό. Σου μιλάνε στην γλώσσα τους, τους λες πως δεν καταλαβαίνεις, αλλα αυτοί εκεί... ΣυNEXIZOUUUN!! ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ K ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ!!!! Άσε που μερικοί μιλάνε πιο σιγά και από ένα άχυρο που πέφτει σε συναυλία του Ρουβά...

2. Καθε μερα ξεκινας απο το σπιτι για την δουλεια με 2 πακετα τσιγαρα και γυρνας με λιγοτερο απο μισο εχοντας καπνισει 10 τσιγαρα
μονο!

3. ΝΤΟΤΑδες!!!! Αυτη η ρατσα των internet cafe σηκωνει ολοκληρη παραγραφο! Διακρινονται απο μιλια μακρια! Κακομουτσουνοι, καγγουρες
κατα κυριο λογο, με δικη τους διαλεκτο. Σχεδον παντα περιθωριοποιημενοι απο το συνολο, αντικοινωνικοι και ΠΑΝΤΑ φωνακλαδες.
Βαλε με να διαλεξω αναμεσα σε ενα μαγαζι με 20 μαλακισμενα 8χρονα να παιζουν counter και GTA San Andreas και ενα αλλο με 8 ντόταδες. Θα επιλεξω
το 1ο ακομα κ αν μου κοψουν τα ενσημα. ULTIIIIIIIIIIIIIII!!!! ΨΟΦΑΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ...

4. Να βλεπεις αλβανους να κανουν chat με webcam με σουηδεζες και να το παιζουν ιταλοι. Δεν θελω να φανω ρατσίστρια, αλλα αυτη η εικονα μου ανακατευει το στομαχι. Και "ερχοντια" με ένα στυλάκι "Ομορφούλα αν σου δώσω 3 ευρώ θα μου βάλεις παραπάνω μια ώρα?" ΟΧΙ ΡΕ!!!

5. Οι λιγουριδες που ερχονται στο νετ με μοναδικο στοχο να βρουν κανενα κακομοιρο κοριτσακι μεσω facebook/mirc/"μυσπακε"/hi5/zoo
κτλπ, να γαμισουν. Πρώτα έρχονται σε εμενα και με περιλούζουν με ερωτόλογα και μετά κάθονται σε ένα pc αφού σε φωνάξουν πάνω από 10 φορες για άσχετους λόγους. Παντα κουστουμαρισμενοι (σε περιπτωση που κατσει το κονε να φυγουν στα καπακια), δεν προπληρωνουν ποτε
πανω απο μια ωρα (για τον ιδιο λογο που ανεφερα πριν). Αυτη η κατηγορια ξεχωριζεται ευκολα: Αν πας πανω απο το pc του θα τον
δεις logged σε καποιο site γνωριμιων να εχει chat με 25 νεαρα κοριτσακια ανοιχτο και να γραφει σε ολες την ιδια ατακα:
""ΣΑΡΕΣΟΥΝ" ΤΑ ΧΟΝΤΡΑ ΚΑΥΛΙΑ ΜΑΝΑΡΙ ΜΟΥ??".

6. Τα πιτσιρικια κατω των 15 οταν παιζουν οποιοδηποτε παιχνιδι multiplayer. Κατι τα πιανει, σεληνιαζονται, δεν μπορουν να σταματησουν
να φωναζουν. Τι τους κανεις παρατηρηση, τι τους φωναξεις, τι τους κλεινεις τα pc... αυτα εκει το χαβα τους. Ειναι κατι σαν τα
σκυλια οταν τους δειχνεις μια λιχουδια και δεν τους την δινεις που τρελαινονται, μπορει να σου καταστρεψει ολο το σπιτι αν δεν του
την δωσεις! Και όταν τελικά τους κλείνεις το pc, έχεις ένα 50% πιθανότητα να κλάψουν k όλας... και νιώθεις k ενοχες...

8. Οι κομπλεξικοι κομπιουτερακιδες, που σε ρωτανε τεχνικες μαλακιες και σχολιαζουν συνεχεια τα παντα! "Τι συνδεση εχετε εδω? απο το
σπιτι μου πιανω διπλασια ταχυτητα", "τα pc σερνονται, μα καλα γιατι δεν βγαζετε το McAfee να βαλετε AVG που ειναι freeware, κανει
καλυτερη δουλεια και ειναι και πολυ πιο ελαφρυ για τα pc?","μα καλα ειναι δυνατον να εχετε ακομα service pack 2? Που ζειτε?". Μου
γεννιεται η εξης απορια λοιπον: Κομπλεξικε ΜΑΛΑΚΑ αφου σπιτι σου εχεις καλυτερο pc, καλυτερη συνδεση, γιατι δεν καθεσαι σπιτι σου
αντι να ερχεσαι εδω και να μου σπας τa.... για 2 euro την ωρα?

9. Ενα απο τα χειροτερα πραγματα που μπορουν να σου τυχουν αν δουλευεις σε internet cafe ειναι να σου τυχει στην βαρδεια ο "Παρλαπιπας".
Ειναι μια ιδιαιτερη περιπτωση ανθρωπου (μπορει κ οχι) την οποια εγω την εχω ονομασει ετσι. Συνηθιζει να κανει την εμφανιση του τις
βραδυνες ωρες, σχεδον παντα εχει εναν κομπαρσο μαζι του. Ευτυχως εμενα δεν μου εχει τυχει πολλες φορες αλλα εχω ακουσει για αρκετα
κρουσματα απο συναδελφους. Τι ειναι λοιπον ο Παρλαπιπας? Ειναι συνηθως ενας φοιτητης/ανεργος/μπατιρης, ο οποιος αφου δεν εχει λεφτα για
να βγει καπου εξω να πιει ενα ποτο κανει το εξης: παιρνει τον κολλητο του και αρχιζουν τις βολτες και πανε απο net cafe, σε net cafe
ψαχνοντας για γνωστους να κοροιδεψουν (=να βγαλουν τα κομπλεξ). Οποια γνωστη φατσα δουν λοιπον δεν χανουν ευκαιρια και πανε να πιασουν
την κουβεντα για να περασουν ομορφα το βραδυ τους. Αν τους συναντισεις το καλυτερο που μπορεις να κανεις ειναι να φυγεις απο το νετ.
ΔΕΝ σταματανε να μιλανε, συνηθως (ΠΑΝΤΑ) αυτα που λενε ειναι μαλακιες και το χειροτερο που μπορεις να κανεις ειναι να συμμετασχεις
(ή εστω να δειξεις δηθεν ενδιαφερον σε αυτα που σου λεει). Μετα δεν προκεται να σταματησει να σε "σπαμμαρει". Δεν αντιμετωπιζεται με
κανεναν τροπο και αν αποφασισεις να μεινεις στον ιδιο χωρο μαζι του για πανω απο 1-2 ωρες προβλεψε να εχεις τουλαχιστον 3 ντεπόν μαζι σου.

10. Το χειροτερο πραγμα που εχει συμβει στα net ολα αυτα τα χρονια, που καλα βασταει η μοδα τους, ειναι ο νομος που απαγορευσε το
τσιγαρο. Οχι, δεν το λεω με τον τροπο που το καταλαβες, δεν μιλαω για τον τζιρο που επεσε κατακορυφα επειδη οι μπασταρδοι που παιζουν
WoW 18 ωρες την ημερα αποφασισαν οτι δεν μπορουν να παιζουν χωρις να καπνιζουν (λες και αυτο ειναι το πραγματικο τους προβλημα) και
παιζουν πλεον απο το σπιτι.
Το προβλημα ειναι αυτοι οι οποιοι δεν επηρεαστηκαν απο τον νομο και συνεχιζουν να ερχονται στο net. Μεχρι και πριν την 1η Ιουλιου
του 2009 τα πραγματα ηταν απλα. ερχοταν ο Lineage-ας ή WoW-ας, του εβαζες ενα 12ωρο, του πεταγες και ενα τασακι στην μουρη και αυτο ηταν,
τελος! Τελειωνε η βαρδεια σου, ερχοσουν την επομενη μερα, αυτος ο μαλακας ηταν ακομα εκει! Δεν ενοχλουσε μυρμηγκι. Τωρα ομως με τον νομο,
για να καπνισει πρεπει να βγει εξω και εκει αρχιζουν τα προβληματα. Τι θελω να πω ? Βγαινοντας εξω πιο συχνα, αρχισε να ερχεται πιο συχνα
σε επικοινωνια με τον εξωτερικο κοσμο, και αρχισε λοιπον να θελει να κοινωνικοποιηθει! Fuck με sideways!!! Βαλε την φαντασια σου να
δουλεψει λοιπον τι θα συμβει οταν ενα ατομο που τα τελευταια 5 χρονια τρωει 16 ωρες μπροστα στο PC κυνηγωντας virtual τερατακια,
προσπαθησει να κοινωνικοποιηθει! Το χειροτερο ειναι οτι με το αποτελεσμα αυτο ερχεται αντιμετωπος οποιος θα βγει εξω να καπνισει. Δεν
φτανει δηλαδη που ο νομος μας αναγκασε να παγωσουμε/βρασουμε για να κανουμε ενα τσιγαρο, πρεπει να προσεχουμε μην πεσουμε πανω σε
κανενα zombie οταν θα βγουμε εξω γιατι αλλιως.... τι εχουν να ακουσουν τα αυτακια μας!!!


11. Κάτι από τα top που έχω ακούσει:

a. "Που είναι το παπάκι??" (@)
b. "Έχετε υπολογιστή να μπαίνει στο google??"
c. "Μπορώ να ακούσω μουσική?" "να σας βάλω στο youtube!" "ΟΧΙ! δεν θέλω να δω video, θέλω να ακούσω μουσική" "Καθίστε και θα σας κλείσω την οθόνη"
d. "Θέλω να εκτυπώσω ένα video"
e. "Γίνετε να στείλω ένα video στο pc μου στο σπίτι?"
f. "Θέλω να βρω που μένει μια κοπέλα που γνώρισα στο metro. Έχω το κινητό της"
g. "Γίνετε να βρούμε την διεύθυνση της Lady Gaga να της στείλω ένα δέμα?"
η. "Μπορείτε να μου φτιάξετε μια σαλάτα?"
η. "Το pc μου δεν άνοιξε" "Δεν μου είπατε tpt, απλά μπήκατε και κάτσατε κάπου που εγώ δεν έχω οπτική γωνια" "e...ναι θέλω να δω καμια τσόντα γι αυτό"
j. "Γιατί δεν παίζουν οι τσόντες στο pc αυτό?" "Έχουμε κλειδώσει αυτές τις σελίδες για την προστασία από ιούς και γιατί μπαίνουν k μικρά παιδιά" "και εγώ τι να κάνω που είμαι "καβλ****oς? Είναι Κυριακή και τα video-club είναι κλειστά." "μισό λεπτό να μπω στο google να σας πω που μπορείτε να πάτε να ξαλαφρώσετε"
K. "Γίνετε να δω τι κάνει η γυναικα μου στον Βόλο? Έχει κινητό με MMS"
l. "Θέλω να με βάλετε σε αυτό το παιχνίδι που οδηγάει μια κοπέλα ένα αμάξι με κίτρινη μπλούζα???"
m. "Μια οθόνη θέλω. Ποσο κάνει?"

Δεν μου έρχονται αλλα.. Αλλα θα σας κρατάω ενήμερους!!


Euxaristw pou me akousate!!! xD

Έφυγες...

Ένας λευκός καμβάς η ζωή μου από τη στιγμή που χωρίσαμε!!!

Πήρες το πινέλο και την παλέτα κι έφυγες...!!!

Η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, ένα άλλο μέσο επικοινωνίας

Η νοηματική γλώσσα είναι εφεύρεση του Αβά ντε λ’ Επέ. Ο Αβάς ντε λ’ Επέ ήταν ιερέας στο Παρίσι, περίπου το 1760, όταν του ζητήθηκε να διδάξει σε δύο κωφές αδελφές , θρησκευτικά. Όταν τις συνάντησε , παρατήρησε ότι συνεννοούνταν μεταξύ τους με νοήματα και σκέφτηκε ότι αν βελτίωνε τη νοηματική γλώσσα, θα μπορούσε να διδάξει τα πάντα.

Άρχισε να ετοιμάζει ένα λεξικό. Βρήκε ένα νεύμα για κάθε λέξη , ενώ ταυτόχρονα τελειοποίησε κι ένα νοηματικό αλφάβητο για να γράφουν τις κύριες λέξεις και τα κύρια ονόματα.

Το 1771, έκανε μια επίδειξη της νοηματικής γλώσσας κι η μέθοδός του έγινε σύντομα γνωστή σε όλο το Παρίσι. Άνοιξε στο σπίτι του ένα σχολείο για κωφά παιδιά . Μετά το θάνατό του το 1789, ιδρύθηκαν πολλά σχολεία για κωφούς σε όλη τη Γαλλία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Πολλά από αυτά είχαν κωφούς διευθυντές.

Μέχρι το 2000 ,πολλοί δεν γνώριζαν τι είναι η Νοηματική και ελάχιστοι ήταν αυτοί που ήξεραν να τη χρησιμοποιούν. Μετά την αναγνώριση της όμως ,με ειδική νομοθετική ψήφιση(2817/2000) από το Ελληνικό κοινοβούλιο, ως επίσημη γλώσσα της Κοινότητας των Κωφών, το χάσμα επικοινωνίας ανάμεσα  στα Κωφά και τα Ακούοντα άτομα μειώθηκε. Δεν είναι λίγοι σήμερα οι ακούοντες που γνωρίζουν τη Νοηματική.

Τι είναι όμως η Νοηματική; Η Νοηματική λοιπόν, δεν είναι ούτε παντομίμα, ούτε μια εικονιστική-συμβολική γλώσσα που δανείζεται λέξεις από τις καθημερινές κινήσεις των ακουόντων. Η Ν.Γ δεν φτιάχνει «εικόνες» και «σύμβολα» για να αναφερθεί σε ένα αντικείμενο,    αλλά φτιάχνει νοήματα που είναι όπως οι λέξεις ή ακόμα και οι φράσεις των ομιλούμενων γλωσσών. Οι εικόνες είναι κατανοητές από όλους, οι λέξεις ή τα νοήματα όμως, χρειάζονται εκμάθηση για να κατανοούνται. Είναι με άλλα λόγια μια οπτική-κινησιακή γλώσσα με συγκεκριμένες χειρομορφές, στην οποία η έκφραση του προσώπου και γενικότερα η στάση όλου του σώματος είναι μέρος της γραμματικής και συντακτικής δομής της. Αναφορικά με την έκφραση αφηρημένων εννοιών, αξίζει να σημειωθεί ότι η Ε.Ν,Γ έχει λεκτικές και συντακτικές δομές για να εκφράσει οποιαδήποτε αφηρημένη έννοια.
 

Μερικοί πιστεύουν ότι η Νοηματική Γλώσσα είναι κοινή σε όλες τις χώρες, κάτι που δεν ισχύει. Υπάρχουν πολλές Νοηματικές Γλώσσες στον κόσμο, οι οποίες δεν είναι αμοιβαία κατανοητές παρά την κοινή οπτική και κινησιακή δομή τους. Αυτό γίνεται πιο εύκολα κατανοητό αν σκεφτούμε πως οι γλώσσες δημιουργούνται και εξελίσσονται με στόχο την ικανοποίηση των επικοινωνιακών αναγκών των μελών μιας κοινότητας.
 

Γενικότερα, αξίζει να αναφερθεί ότι ο στόχος της Νοηματικής ως γλώσσα, δεν είναι μόνο η εκμάθηση της από τους ακούοντες. Επεκτείνεται και σε κάτι άλλο ακόμα πιο σημαντικό:τη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα σε Ακούοντα και Κωφά άτομα με την ευκολότερη γνωριμία και επικοινωνία τους.

Δυστυχώς όμως η εξέλιξη της νοηματικής γλώσσας δεν ήταν τόσο ευχάριστη. Στα μέσα του 19ου αιώνα , η νοημ γλώσσα κινδυνεύει. Πολλοί ακούοντες ακόμη και γιατροί παρομοίασαν τη γλώσσα αυτή με τη γλώσσα των πιθήκων και θεώρησαν σωστό για τους μη ακουοντες να μάθουν με το ζόρι να μιλούν προκειμένου να ενσωματωθούν στον κόσμο των ακουόντων.

Το 1880 σε ένα συνέδριο στο Μιλάνο, 256 ειδικοί από πολλά κράτη της Ευρώπης πήραν την απόφαση να απαγορευτεί η διδασκαλία της νοηματικής. Η απαγόρευση ξεκίνησε την ίδια χρονιά. Όσα παιδιά έκαναν νοήματα στα κρυφά, τιμωρούνταν αυστηρά. Οι δάσκαλοί τους προσπαθούσαν να τα μάθουν να διαβάζουν τα χείλη και να μιλούν. Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε για έναν αιώνα περίπου, ως το 1980 !!

Αντίθετα στις Η.Π.Α , η νοηματική γλώσσα δεν έπάψε να υποστηρίζεται. Το 1884 ιδρύθηκε ένα Πανεπιστήμιο για κωφούς και πολλοί κατάφεραν να γίνουν γιατροί, δικηγόροι κ.α , σε αντίθεση με τους περισσότερους κωφούς της περιόδου εκείνης, που έμειναν αναλφάβητοι.

Σήμερα...

Το μυαλό μου αναπνέει ασθματικά...
Το νιώθω να πάλλεται να τρέμει
Γεμίζω-αδειάζω ξεχειλίζω-πονώ
Ένα δάκρυ από την άκρη των ματιών αρνείται να κατέβει στο ξεραμένο πρόσωπο μου..Διστάζει...

Έρωτας με Ταύρο. ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ.

Έτσι γιατί μου την έδωσε σήμερα!

Η ΓΥΝΑΙΚΑ Ταύρος είναι πιθανότερα πιο ισχυρογνώμων και πιο πεισματάρα από έναν άνδρα Ταύρο. Εάν νομίζει ότι είστε ο κατάλληλος γι' αυτήν, ακόμα κι αν εσείς δεν είστε πολύ σίγουρος, προσέχετε!

Αυτή η ΓΥΝΑΙΚΑ είναι αποφασισμένη να πάρει αυτό που θέλει χωρίς να λογαριάσει πόσο καιρό θα ξοδέψει. Μπορεί να φαίνεται ήσυχη και στην αρχή ντροπαλή, προτιμώντας να στέκεται παράμερα όταν βρίσκεται με άλλους ανθρώπους.

Αυτό όμως που ίσως κάνει, είναι να εκτιμά την κατάσταση, κι αν ακόμα σας βρίσκει ενδιαφέρων να δείχνει ότι σας αγνοεί. Δεν στέκεται όμως πάντα παράμερα. 'Oταν την γνωρίσετε καλά θα καταλάβετε ότι υπάρχει μια πλευρά της που είναι μια φλόγα πάθους, και ότι είναι επίσης απίστευτα ζηλιάρα!
Για να πείσετε μια γυναίκα, Ταύρο ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσάς, ίσως να χρειαστεί να της δείξετε το λογαριασμό της τράπεζάς σας. 'Oχι βέβαια κυριολεκτικά, αλλά να θυμάστε ότι οι Ταύροι χρειάζονται ασφάλεια και το σπίτι σημαίνει περισσότερα από μια δωδεκάδα ορχιδέες ή ένα ταξίδι πάνω απ' τον Ατλαντικό με Κονκόρντ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους αρέσουν όλα αυτά τα πράγματα αλλά με τα πόδια της να πατάνε τόσο σταθερά στη γη, η ΓΥΝΑΙΚΑ Ταύρος πρέπει να ξέρει ότι το μέλλον της θα είναι όσο το δυνατό πιο ασφαλές. Υπάρχει μια εσωτερική δύναμη σ' αυτή τη ΓΥΝΑΙΚΑ που την κάνει να αντέχει ακόμη κι όταν έχει δυσκολίες.

Ίσως να δείχνει ότι έχει αυτοέλεγχο και αποφασιστικότητα, όμως είναι το ίδιο ρομαντική ιδεαλίστρια όπως και οποιοσδήποτε άλλος. Εξ αιτίας της μεγάλης της πίστης στο άτομο που αγαπά μπορεί μερικές φορές να πληγωθεί περισσότερο απ' ότι νομίζετε. Εάν σαγηνεύσατε την καρδιά μιας γυναίκας Ταύρου, δεν πρέπει να ανησυχείτε ότι θα την χάσετε, εφ' όσον φανείτε αντάξιος της και δεν την απογοητεύετε ποτέ.

Λοιπόν πώς αναγνωρίζετε αυτόν τον παράγοντα της αρετής σ' ένα γεμάτο δωμάτιο; Γνωρίζετε ήδη ότι θα στέκεται παράμερα, θα είναι καλοντυμένη αλλά με τρόπο διακριτικό, εκτός κι αν έχει πειστεί αρκετά για το σώμα της (πολλοί Ταύροι έχουν πρόβλημα βάρους) και έχει αποφασίσει να ντυθεί κάπως πιο τολμηρά. 'Oμως θα αισθανθείτε ότι είναι πολύ σέξι γιατί υπάρχει κάτι στα μάτια της που σας έλκει, κι αν έχετε την ευκαιρία να της μιλήσετε θα καταλάβετε ότι γνωρίζει για ποιο πράγμα μιλά και δεν θα αλλάξει τις απόψεις της μόνο και μόνο για να σας ευχαριστήσει.

Είναι απόλυτη στις απόψεις της έτσι μην νομίζετε ότι θα την κολακέψετε αν συμφωνήσετε με κάποιες από τις ιδέες της όταν κατά βάθος πιστεύετε ότι κάνει λάθος.

Δεν είναι το είδος της γυναίκας που της αρέσει να της κάνουν "καμάκι"! Μην ξεχνάτε ότι της αρέσει η σχέση να αρχίζει αργά, με τον παραδοσιακό τρόπο, έτσι αν έχετε έναν κοινό φίλο που μπορεί να σας συστήσει, θα αισθάνεται πιο ασφαλής.
Δεν είναι πολύ, δραστήρια. Στις διακοπές θα την βρείτε να τεμπελιάζει στην πισίνα, ή να απολαμβάνει την ηλιοθεραπεία, αντί να τρέχει από δω κι από κει και να κάνει νυχτερινή ζωή.
'Eνα ποτό δεν είναι γι' αυτήν το ιδανικό ραντεβού, μην ξεχνάτε ότι οι Ταύροι έχουν αισθησιακά γούστα, κι αν είναι σίγουρη ότι έχετε χρήματα, ένα Γαλλικό εστιατόριο θα την προσελκύσει περισσότερο από μια παμπ.
Ίσως να φαίνεται σκληρό καρύδι, αλλά ο Ταύρος είναι θηλυκό ζώδιο - και πραγματικά ρομαντικό.

Ερωτικό προφίλ

Ο Ταύρος, με κυβερνήτη τον πιο ερωτικό και ρομαντικό πλανήτη της αστρολογίας, την Αφροδίτη, είναι ένα ζώδιο τρυφερό, ρομαντικό και αισθησιακό το οποίο ψάχνει να βρει την αγάπη που θα κρατήσει για πάντα στη ζωή του. Είναι το πρώτο από τα σταθερά ζώδια της Γης και είναι φανερό ότι ξέρει καλά τι θέλει και έχει αρκετή υπομονή για να το κατακτήσει. Όταν ερωτευτεί παράφορα, μπορεί να κάνει  ό,τι περνά από το χέρι του για να κάνει το σύντροφό του ευτυχισμένο, αλλά μπορεί να γίνει «ταύρος εν υαλοπωλείω» αν τον προδώσετε. Αλλά αν νομίζετε ότι είναι μαλακή και ότι είναι εύκολο να την πείσετε ότι είστε ο ιδανικός της άνδρας, κάνετε λάθος! 

Η γυναίκα Ταύρος φαίνεται πως είναι ήρεμη και ντροπαλή. Αν τη γνωρίσετε όμως καλύτερα, θα διαπιστώσετε ότι είναι ένα άκρως ερωτικό θηλυκό αποφασισμένο να κερδίσει πάντα αυτό που θέλει. 

Δεν είναι μια γυναίκα με την οποία μπορεί εύκολα ένας άντρας να «παίξει» για μια ερωτική βραδιά χωρίς συνέχεια. Πρέπει να την πείσετε ότι τη θέλετε πραγματικά και ότι μπορείτε να της προσφέρετε μια σταθερή σχέση με διάρκεια στο χρόνο. 

Έχει ανάγκη ο άντρας που έχει πλάι της να ξέρει τι θέλει, να είναι κυνηγός, να διαθέτει ευγένεια αλλά και οικονομική άνεση, για να μπορεί να της προσφέρει ασφάλεια και σιγουριά. Για να καταφέρει ένας άντρας να την κατακτήσει πρέπει πρώτα να την προσεγγίσει φιλικά, να βγει αρκετές φορές μαζί της, να της τηλεφωνεί συχνά, να είναι συνεπής και να δείχνει ότι έχει σοβαρές προθέσεις γιατί είναι γυναίκα που δεν έχει διάθεση για επιπολαιότητες. 

Όταν η Ταυρίνα ερωτεύεται, δείχνει τα συναισθήματά της και το ενδιαφέρον της με κάθε τρόπο. Δίνει όλη της την αγάπη χωρίς περιορισμούς και όρια, μπορεί όμως να γίνει αρκετά καταπιεστική και ζηλιάρα με το σύντροφό της. Είναι αρκετά ρομαντική και ιδεαλίστρια. Δίνει απέραντη εμπιστοσύνη στο άτομο που αγαπά, γι΄αυτό πολλές φορές προδίδεται και πληγώνεται.  Στην προσπάθειά της να διατηρήσει μια σχέση μπορεί να εγκλωβιστεί σε ένα σύντροφο που δεν είναι ο σωστός γι΄αυτή, γιατί με το πείσμα και την υπομονή της έχει την ελπίδα ότι θα καταφέρει να τον αλλάξει. Μη θεωρήσετε ποτέ δεδομένη τη γυναίκα Ταύρο. 

Όταν θυμώσει αρκετά και εξαντληθούν τα όριά της, τότε βάζει οριστικό τέλος και γυρνά σελίδα.

Ένα τσιγάρο δρόμος…

"Ξυπνάς κάθε μέρα ψάχνοντας αυτό το κάτι που φέρνει την λιακάδα στην μέση της καταιγίδας… Παρακαλάς τον θεό, που δεν πίστεψες ποτέ ότι υπάρχει,... να σου δώσει έναν λόγo να τελειώσεις την μέρα, με μόνο σκοπό να κοιμηθείς, για να ξυπνήσεις στο απόλυτο τίποτα…
Ακροβατείς στο τεντωμένο σχοινί της παράνοιας, χωρίς να ξέρεις τι, πότε, πώς, γιατί και όλα αυτά στο τέλος μοιάζουν ψεύτικα, μ’ ένα βλέμμα μόνο ζεστό, γνώριμο μα άγνωστο στην πραγματικότητα. Στο τέλος ποια είναι η διαφορά, ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο;
Ένα τσιγάρο δρόμος…
Προσπαθείς να βγάλεις την βρομιά από πάνω σου, προσπαθείς να φτύσεις το δηλητήριο από μέσα σου μα είναι ριζωμένο σε κάθε σου σκέψη και κάθε σου ανάγκη… Όσες φορές πόνεσες και όσες φορές γέλασες, μοιάζουνε μακρινές και ψεύτικες. Σαν να μην τις έζησες ποτέ… Που και που, ανοίγεις τα μάτια και βλέπεις σκοτάδι, άλλες φορές θολές φιγούρες, ακούς ισχνές φωνές πού δεν βγάζουνε νόημα, ίσως να μην θέλεις να δεις και να ακούσεις.
Άκου, δες και ίσως να το βρεις..."

Αν μ΄αγαπάς... Αν...

Ατέλειωτη μέρα με διώχνεις πιο πέρα
ζω στη σιωπή ζεις στον αέρα
Το φως μου θα κρύψω τις πόρτες θα κλείσω
τίποτα μπροστά μου τίποτα ν΄αρχίσω

Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε βλέμμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα
Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε ψέμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα

Ατέλειωτο βράδυ τρυπάς το σκοτάδι
τρυπάς τη ψυχή κι αφήνεις σημάδι
Σε ένοχη μνήμη ο χρόνος με κλείνει
παίρνει πολλά λίγα μου αφήνει

Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε βλέμμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα
Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε ψέμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα 

Γιατί αν αγαπάς κάποιον το δείχνεις με όσους τρόπους μπορείς..
Η αγάπη πονάει...

Είμαι πολύ δυστυχισμένη που δεν πρέπει να θέλω...
Δεν μπορώ άλλο να μην πρέπει....

Φεύγουμε...

Τελικά το να βοηθάς κάποιον δικό σου άνθρωπο δεν σου βγαίνει k πάντα σε καλο.
Καθημερινά είμαστε περικυκλωμένοι απο φωτογραφίες ατόμων, γυναικών και αντρών που είναι TΕΛΕΙΟΙ!!!
Φαίνονται εξωπραγματικοί, ψεύτικοι, άπιαστοι!!!
Και τους κοιτάμε και νιώθουμε άχρωμοι, κοινότυποι, απλοϊκοί!!!
Αλλάζουμε...
Και όταν γίνουμε σαν k αυτούς, αλλάζουμε περισσότερο και χανόμαστε.
Εξαφανιζόμαστε...
Φεύγουμε...

Τι άλλο να πω?

Η συνήθεια μου, η κάθε μέρα μου, η κάθε σκέψη μου...
Εγώ δεν μπορώ.
Έκανα λάθος...
Η ζωή μου έχει γίνει μίζερη..
Έχω γίνει λίγη...
Ούτε μια ευκαιρία..

Προφανώς ότι έχω να πω, δεν σημαίνουν τίποτα για κάποιους...

Γέφυρα

Είναι κάποιος φορες, νιώθεις θλίψη... Νιώθεις πως δεν ξέρεις γιατί πραγματικά ζεις.
Η ρουτίνα της καθημερινότητας σε πνιγει.
Αναρωτιέσαι αν ενδιαφέρεται κανένας για την ύπαρξη σου.
Δεν βλέπεις όμως τίποτα.
Kανένα ενδιαφέρον.
Και πέφτεις στον γκρεμό.

Το ίδιο το βαγόνι

Κι αν λένε πως σε τούτη τη ζωή
μόνοι ερχόμαστε και φεύγουμε πιο μόνοι
Εγώ υπάρχω γιατί ζεις κι εσύ κι όταν
φύγεις θα με βρεις στο ίδιο το βαγόνι...

Έτσι γιατί την είδα...

Είναι φορές που μιλάω και δεν ακούγομαι....
Δεν είναι γιατί δεν έχει δύναμη η φωνή μου ...
Ούτε γιατί είναι αδύναμα τα θέλω μου ...
Είναι γιατί .... Κανείς δεν νοιάζεται ...
Για όσα λες και όσα θέλεις ...
Και είναι πιο εύκολο να μην με ακούν ...
Από το να μου πουν τα ψέματα που ζητάω ...
Και τότε εγώ τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνω???
Να μαζέψω όσα σκόρπισα ....
Να σκορπίσω όσα ένιωσα ...
Να κρατήσω ένα χαμόγελο..
Από εκείνα που μου χάρισε ...
Να αφήσω στα χέρια της την ελπίδα ...
Και απλά να φύγω...
Να εξαφανιστώ ....
Αν μπορώ ....

Βήμα βήμα...

Όταν τα όνειρα αρχίζουν να πονάνε,οι σκέψεις αιχμαλωτίζουν τον ίδιο σου τον εαυτό σε μια πραγματικότητα άλλη,
πέρα από αυτή που ανθρώπινος νους μπορεί να καταλάβει και Τα όνειρα έρχονται για να μας φέρουν αγάπη και θέληση για ζωή.

Σήμερα λοιπόν κάθομαι και γράφω για το αληθινό ενδιαφέρον.
Η αληθινή φίλη, αγάπη... είναι αυτή που σου κρατάει το χέρι, και ταυτόχρονα αγγίζει την καρδιά σου! Το λέω λοιπόν αυτό γιατί πιστεύω πως τόσο καιρό η καρδια μου πονούσε, και οι πληγές που είναι χαραγμένες πάνω της ακόμα επουλώνονται. Αλλα δεν περίμενα να καταφέρω να ξεχάσω τον πόνο αυτόν που αρκετές φορές προκαλούσαν κατάφλιψη.
Μου αρέσει να βλέπω πρόσωπα να χαμογελάνε... Τρελαίνομαι να ξέρω πως το γέλιο αυτό, το προκαλώ εγώ.. Νιώθω σα να μην υπάρχουν πληγές...
Kαι δεν θέλω να μην σταματισέι ποτε να χαμογελάει..
Και θέλω να ξέρεις πως ακόμα και όταν είσαι δακρυσμένη, κάποιος ίσως να ερωτευτεί το χαμόγελο που κρύβεις μέσα σου...
Ίσος δεν πρέπει να κλαίμε για το τέλος μιας σχέσεις... Πρέπει να χαμογελάμε για αυτές τις ωραίες στιγμές που πέρασαν, και να κρατάμε αυτές, και τίποτα άσχημο.
Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώνουν, πρέπει να συνεχίζεις να έχεις εμπιστοσύνη. Απλά να είσαι πιο προσεκτικη...

Δεν είναι ανάγκη να σ' αγαπούν για να ζεις.
Oχι
Aλλά είναι απαραίτητο ν' αγαπάς
Και σε διάλεξα γι' αυτό....
Kai ότι ακολουθήσει...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο μεγάλος φιλόσοφος Νίτσε
μετά την άρνηση της ύπαρξης της αγάπης,
κατονομάζει την μια και μοναδική
μορφή της αγάπης που πιθανότατα
θα συναντήσουμε στο κόσμο.
Την φιλία!


V_

Πληγές...

Δεν ξέρω αν πρέπει να σε μισώ...
Νιώθω όμως μισος..
οι πληγές στην καρδιά mου διαρκούν όσο θέλω εγώ?
Tο κόψιμό τους φτάνει όσο βαθειά εγώ το επιτρέπω να φτάσει?
Ξέρω πως η πρόκληση δεν είναι πως θα καταφέρw να επιβιώσw απο τις πληγές…
αλλά τι θα μάθω απ’αυτές…!

Ίσως όμως οι πληγές να ξανανοίξουν πριν καλά καλά κλείσουν…!
Ο χρόνος παίρνει μαζί του τον πόνο...
Η πληγωμένη καρδιά γιατρεύεται με τον καιρό…
Τη μελαγχολία ακολουθεί η χαρά και το δάκρυ ακολουθεί το χαμόγελο...
Ακόμα και η πιο βαθειά πληγή είναι σημάδι ζωής και αγάπης…και σημαίνει πως είσαι ικανός να νιώθεις, να αισθάνεσαι, να ζείς!




Όλα αυτά ξέρω πως τα γράφω για να τα διαβάζω και να τα ξαναδιαβάζω, μήπως και τα πιστέψω... Δεν νομίζω να τα εννοώ..
Είναι σα να δίνω συμπαράσταση και κουράγιο σε άλλες πονεμένες καρδιές...


Πιστεύω πως οι πληγές δε γιατρεύονται, συνηθίζουμε να ζούμε με αυτές....

Πόσο Ακόμα??

Πόσο ακόμα θα αντέχω να πονώ
πόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχω
να μετρώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό
που δε σ'έχω
Πόσο ακόμα θα μπορώ να καταστρέφομαι τα βράδια
δίχως φεγγάρι κι ουρανό μόνο πληγές μετρώ σημάδια
πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
πόσο ακόμα

Πόσο ακόμα θα αντέχω να γυρνώ
 μέρα νύχτα δίχως προορισμό
Πόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχω
 να πέφτω και να ζω στο κενό
Να γυρνώ μέσα στους δρόμους στο χαμό
 και τέλος δε μπορώ να βρω
Να μη σ'έχω

Πόσο ακόμα
 θα ζεις στην καταιγίδα του νου
 να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού
Πόσο ακόμα
 θα ζεις μέσα σ'ομίχλη καπνού
 με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού

Πόσο ακόμα θα μπορώ να καταστρέφομαι τα βράδια
δίχως φεγγάρι κι ουρανό μόνο πληγές μετρώ σημάδια
πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
πόσο ακόμα

Πόσο ακόμα θα ζεις μες την καταιγίδα του νου
να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού
Πόσο ακόμα θα ζεις μες την ομίχλη καπνού
με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού

Κι αν δε σε ξαναδώ...

Eίναι κάτι φορές που θυμώνω
κι είναι κάτι στιγμές που αδιαφορώ
μα όλα γύρω μιλούν για σένα μόνο
πόσο θέλω ξανά να σε δω Κι αν δε σε ξαναδώ
δε σε ξαναδώ
τα μάτια μου θα κλείσω
μια ζωγραφιά θα γίνεις στο μυαλό
Κι αν δε σε ξαναδώ
δε σε ξαναδώ
δε θα ξαναδακρύσω
μι’ ανάμνηση θα γίνεις ν’ αγαπώ
Είναι κάτι φορές που σ’ αγαπάω
κι έιναι κάποιες στιγμές που σε μισώ
πόσο ακόμα θα ζω για να πληρώνω
λάθη που ξέρεις καλά φταίμε κι οι δυο
Κι αν δε σε ξαναδώ
δε σε ξαναδώ
τα μάτια μου θα κλείσω
μια ζωγραφιά θα γίνεις στο μυαλό
Κι αν δε σε ξαναδώ
δε σε ξαναδώ
δε θα ξαναδακρύσω
μι’ ανάμνηση θα γίνεις ν’ αγαπώ

Κλείνοντας την πόρτα στις συναισθηματικές ανάγκες μας, ανοίγουμε την πόρτα στην κατάθλιψη..

Τι μάθαμε σήμερα?

Η συντροφικότητα αποτελείται από 2 σκέλη: τη συναισθηματική επαφή και τη συναισθηματική ασφάλεια..
Φαίνεται πως αυτές οι 2 πτυχές της συντροφικότητας είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, όσο δεν πάει ο νους. Η συναισθηματική επαφή εξαρτάται από την ποιότητα της επικοινωνίας που υπάρχει ανάμεσα στο ζευγάρι. Παραδόξως η συναισθηματική ασφάλεια δεν επηρεάζεται από την ποιότητα της επικοινωνίας. Είναι καθαρά αποτέλεσμα του χρόνου που διαρκεί η σχέση.
Συνήθως, με τον άνθρωπο που έχουμε συναισθηματική επαφή καθώς παίρναν τα χρονια, αναπτύσσουμε και συναισθήματα ασφαλειας. Έτσι, έχουμε μάθει να ταυτίζουμε τη συναισθηματική επαφή με τη συναισθηματική ασφάλεια. Αν όμως δούμε τις μακροχρόνιες σχέσεις που υπάρχουν γύρω μας, θα διαπιστώσουμε πως σε πολλές από αυτές, 2 άνθρωποι που μπορεί να είναι συναισθηματικά εντελώς αποξενωμένοι μεταξύ τους, αλλα ταυτόχρονα, την αίσθηση της συναισθηματικής ασφαλειας και της σιγουριάς να την αντλούν ο ένας από τον άλλο. Αυτή η αίσθηση τους βοηθα να διατηρούν τη συναισθηματική τους ισορροπία που τους επιτρέπει να ανταπεξέρχονται στις καθημερινές τους υποχρεώσεις. Η ίδια η συναισθηματική ασφάλεια είναι εκείνη που τους επιτρέπει και να .. γκομενιζουν. Μόλις λοιπόν, αυτή η συναισθηματική ασφάλεια κινδυνεύει να χαθεί, τρελαίνονται... Όσο "ερωτευμένοι" και αν αισθανονται με κάποια καινούρια γνωριμία, όταν αισθανθούν ότι κινδυνεύει η συναισθηματική τους ασφάλεια αμέσως ξε-ερωτεύονται.
Ακόμα και αν χωρίσει το ζευγάρι, κάποιος από τους δυο ακόμα τρέφει συναιθήματα, ακόμα και αν ποτε δεν το ομολογήσει ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό. Οταν όμως μάθει ή διαπιστώσει πως ο πρώην σύντροφος του ξεκινάει μια καινούρια ζωή, και κάνει τα πρώτα βήματα στην νέα του αρχή, χάνεται η γη κάτω από τα πόδια του.. Γιατί?  Γιατί χάνεται συναισθηματική ασφάλεια..



Σας κούφανα?

Και αν κάποια βραδυά ξενυχτώ....

Όταν σε κοιτώ το υπόλοιπο τοπίο εξαφανίζεται...

Όλα γύρω μου μυρίζουν μια παλιά σιωπή...

Ενω ξέρω πως όλα έχουν τελειώσει, δεν έχει αλλάξει κάτι στο βλάμα που μου ρίχνεις...

Μήπως πρέπει να μην σε ξαναδώ?

Κάποια βραδια ακόμα νιώθω την σκιά σου, όταν απλά κάποιος φωνάζει το όνομα σου...
Κάποια βραδια, όλα! ΟΛΑ σε θυμίζουν!! Όσα μας ένωσαν, μα και όσα μας χωρίζουν...
Κάποια βραδια ακούω ακόμα την καρδια σου, μες τα δωμάτια μυρίζω το άρωμα σου....
Αχ ποσο θα ήθελα να ήμουνα μαζί σου, και ας ξέρω πως με έχεις βγάλει από την ζωή σου...

Κάποια βραδια λέω: "άλλο δεν θα αντέξω"
Θα βγω στους δρόμους σαν τρελή να σε γυρέψω...
Αχ ποσο θα ήθελα ψυχή μου το φιλί σου, και ας ξέρω πως με έχεις βγάλει από την ζωή σου...

Και αν κάποια βράδια η μοναξιά ακόμα με τρελαίνει..
Είναι που τόσο ξαφνικά, εμείς γίναμε ΞΕΝΟΙ.
Και αν κάποια βραδυά ξενυχτώ, και άλλη αγκαλιά γυρεύω....

τον ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ τελικά εγώ ΚΟΡΟΙΔΕΥΩ...

Bored

Δεν ξέρω τι να γράψω..
Απλά, αυτές τις τελευταίες 5 ημερες κάθε βραδυ πονάω..
Νιώθω πως κάτι ήταν ψεύτικο ή τώρα ζω στο ψέμα.
Γιατί να αγαπάμε? Αφού στο τέλος θα υπάρχει χωρισμός..
Ομολογώ πως είμαι σε ένα στάδιο παράξενο..
Που αλλου πιστεύω πως είμαι, και αλλου πραγματικά είμαι.
Κάποια βραδια η μοναξιά ακόμα με τρελαίνει..
Η καθημερινότητα και η ρουτίνα με κάνει k ξεχνιέμαι αλλα το βραδυ..
Ειδικά τα πρωινά...

Ποτέ μου...

Ποτέ μου δε κατάλαβα το μέγεθος της ανάγκης..της ανάγκης να σ'έχω δίπλα μου..Γιατί σε είχα δίπλα μου...
Σ'αγαζητώ..μες στο σκοτάδι του μυαλού μου...Χάνεται ο κόσμος μου, μένουν τα δάκρυα...
Τίποτε πια δεν είναι ομορφότερο..Tίποτε πια δεν μου κρατάει παρέα...
O πόνος και μόνον ο πόνος..  

Η αγάπη είναι μεγάλη...Είναι άπιαστο όνειρο...Η αλήθεια είναι πικρή...Το ψέμα γλυκό...

Ένα ταξίδι στο παρελθόν εκεί που τα πάντα αφήνονται... εκεί που όλα υπάρχουν...
Αναζητώ, το χαμένο μου εαυτό...
Στιγμές που έρχονται...που φεύγουν...

Όσο το κυνηγώ, κυνηγιέμαι... γίνομαι θύμα της... Και χωρίς να θέλω, ακολουθώ κάθε της βήμα...
Ένα ταξίδι στο παρελθόν, εκεί που η αλήθεια φανερώνεται... Εκεί που το ψέμα τελειώνει...
Αναζητώ, το χαμένο μου εαυτό...

Καταδικασμένη λοιπόν, σε αιώνια απομόνωση. Απo όλα εκείνα που αγάπησα, που ερωτεύτηκα και άφησα..

Καλή χρονιά :)