Σάββατο, Ιανουαρίου 09, 2010

Ποτέ μου...

Ποτέ μου δε κατάλαβα το μέγεθος της ανάγκης..της ανάγκης να σ'έχω δίπλα μου..Γιατί σε είχα δίπλα μου...
Σ'αγαζητώ..μες στο σκοτάδι του μυαλού μου...Χάνεται ο κόσμος μου, μένουν τα δάκρυα...
Τίποτε πια δεν είναι ομορφότερο..Tίποτε πια δεν μου κρατάει παρέα...
O πόνος και μόνον ο πόνος..  

Η αγάπη είναι μεγάλη...Είναι άπιαστο όνειρο...Η αλήθεια είναι πικρή...Το ψέμα γλυκό...

Ένα ταξίδι στο παρελθόν εκεί που τα πάντα αφήνονται... εκεί που όλα υπάρχουν...
Αναζητώ, το χαμένο μου εαυτό...
Στιγμές που έρχονται...που φεύγουν...

Όσο το κυνηγώ, κυνηγιέμαι... γίνομαι θύμα της... Και χωρίς να θέλω, ακολουθώ κάθε της βήμα...
Ένα ταξίδι στο παρελθόν, εκεί που η αλήθεια φανερώνεται... Εκεί που το ψέμα τελειώνει...
Αναζητώ, το χαμένο μου εαυτό...

Καταδικασμένη λοιπόν, σε αιώνια απομόνωση. Απo όλα εκείνα που αγάπησα, που ερωτεύτηκα και άφησα..

Καλή χρονιά :)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ego se agapousa K si me agaPOUTSES
axaxaxa from Vick