Κλείνοντας την πόρτα στις συναισθηματικές ανάγκες μας, ανοίγουμε την πόρτα στην κατάθλιψη..

Τι μάθαμε σήμερα?

Η συντροφικότητα αποτελείται από 2 σκέλη: τη συναισθηματική επαφή και τη συναισθηματική ασφάλεια..
Φαίνεται πως αυτές οι 2 πτυχές της συντροφικότητας είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, όσο δεν πάει ο νους. Η συναισθηματική επαφή εξαρτάται από την ποιότητα της επικοινωνίας που υπάρχει ανάμεσα στο ζευγάρι. Παραδόξως η συναισθηματική ασφάλεια δεν επηρεάζεται από την ποιότητα της επικοινωνίας. Είναι καθαρά αποτέλεσμα του χρόνου που διαρκεί η σχέση.
Συνήθως, με τον άνθρωπο που έχουμε συναισθηματική επαφή καθώς παίρναν τα χρονια, αναπτύσσουμε και συναισθήματα ασφαλειας. Έτσι, έχουμε μάθει να ταυτίζουμε τη συναισθηματική επαφή με τη συναισθηματική ασφάλεια. Αν όμως δούμε τις μακροχρόνιες σχέσεις που υπάρχουν γύρω μας, θα διαπιστώσουμε πως σε πολλές από αυτές, 2 άνθρωποι που μπορεί να είναι συναισθηματικά εντελώς αποξενωμένοι μεταξύ τους, αλλα ταυτόχρονα, την αίσθηση της συναισθηματικής ασφαλειας και της σιγουριάς να την αντλούν ο ένας από τον άλλο. Αυτή η αίσθηση τους βοηθα να διατηρούν τη συναισθηματική τους ισορροπία που τους επιτρέπει να ανταπεξέρχονται στις καθημερινές τους υποχρεώσεις. Η ίδια η συναισθηματική ασφάλεια είναι εκείνη που τους επιτρέπει και να .. γκομενιζουν. Μόλις λοιπόν, αυτή η συναισθηματική ασφάλεια κινδυνεύει να χαθεί, τρελαίνονται... Όσο "ερωτευμένοι" και αν αισθανονται με κάποια καινούρια γνωριμία, όταν αισθανθούν ότι κινδυνεύει η συναισθηματική τους ασφάλεια αμέσως ξε-ερωτεύονται.
Ακόμα και αν χωρίσει το ζευγάρι, κάποιος από τους δυο ακόμα τρέφει συναιθήματα, ακόμα και αν ποτε δεν το ομολογήσει ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό. Οταν όμως μάθει ή διαπιστώσει πως ο πρώην σύντροφος του ξεκινάει μια καινούρια ζωή, και κάνει τα πρώτα βήματα στην νέα του αρχή, χάνεται η γη κάτω από τα πόδια του.. Γιατί?  Γιατί χάνεται συναισθηματική ασφάλεια..



Σας κούφανα?