Χάρτινα όνειρα..

Δεν ξέρω γιατί... Τι έκανα λάθος? Όλα τα όνειρα που είχα τόσους μήνες, έπεσαν μπροστά στα ματια μου σαν σταγόνες βροχής... Τι κάνω πλέον? Δεν μπορώ να ονειρευτώ...Φοβάμαι να κλείσω τα ματια και να φτιάξω τα όνειρα μου... τα όνειρα μας, πάλι από την αρχή.. Φοβάμαι... Ίσως πάλι αρχίσει να βρέχει....
Πάντα θα σ' αγαπώ... Ακόμα και αν είμαστε χώρια...
Αποτελείς κομμάτι της ζωής μου..

Φοβάμαι...

Τι είμαι για εσένα?
Τι νιώθεις όταν ακούς το όνομα μου?
Τι σκέφτεσαι όταν πλησιάζει η ώρα να με δεις?
Είμαι αρκετή για να σου δώσω όλα όσα ονειρεύεσαι?
Μήπως σε φοβίζει όλο αυτό?
Γιατί η αγάπη να πονάει πάντα?
Φοβάμαι... Φοβάμαι μην φύγεις... Φοβάμαι πολύ...
Σαγαπάω...