-Το έργο-

Πριν σε βρώ σε είχα σκεφτεί,
πριν το φως εγώ σε είχα δει...
Λες κ ήσουν για'μενα,
και τον πόνο είχα αισθανθεί...

Πριν το ψέμα, πριν την πληγή...
Πριν κλάψω για'σένα...

Κι αν χαθούμε ας γίνει με τρόπο,
σαν της μέρας το φως που χάνετε αργά...
Για να μην καταλάβω και νιώσω...
Κι' ας ήξερα πριν γίνουν όλα αυτα...

Το έργο πια ίδιο στο τέλος
λες και η καρδία ζει για το βέλος.

Ντύθηκα και απόψε να βγω...
Και σ' ένα παραμύθι να μπω,
με' σένα κι εμένα, θα υποκριθώ,
μια στιγμή...

Πως δεν ξέρω τι θα συμβεί...
ποιο είναι το θέμα...
Πως δεν ξέρω τι θα συμβεί...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~