ΔΕΝ ΚΛΑΙΩ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ.....
..για μένα κλαίω...
Για όλα αυτά που νόμιζα πως είμαι και τελικά δέν είμαι...
Για αυτά που πίστευα πως μπορώ να γίνω και δέν θα τα καταφέρω ποτέ...
Για αυτό που πασχίζω να δείξω, το παραπάνω, το ξεχωριστό...γιατι νομίζω πως θα αρέσει περισσότερο απο την αλήθεια...
Για το πώς βλέπω, τελικά, εγώ εμένα...
Για τις φορές που προσπαθώ να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις των άλλων πιέζοντας τον εαυτό μου...
Δεύτερη Ευκαιρία, άραγε την αξίζουμε;
Στην ζωή μας από την παιδική μας ηλικία, μέχρι να γίνουμε ενήλικοι και να αποκτήσουμε μια γερή προσωπικότητα κάνουμε λάθη, λάθη τα οποία δεν μπορούμε να τα δικαιολογήσουμε λόγω του νεαρού της ηλικίας μας...
Στην πραγματικότητα αυτά τα λάθη ήταν αναγκαία, για να μπορέσουμε να χτίσουμε την προσωπικότητα μας, για να μπορέσουμε να μάθουμε τι να μην κάνουμε.
Το κακό -αν μπορεί να το πει κάποιος κακό, είναι ότι χάνουμε πράγματα, ανθρώπους, φίλους. Αν ήμασταν λίγο πιο ώριμοι, αν δεν είχαμε άγνοια, ή αν δεν φερόμασταν επιπόλαια ίσως όλα αυτά να μην τα χάναμε, αλλά σημασία έχει από αυτά τα λάθη να μαθαίνουμε...
Άραγε αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία; Μια ευκαιρία για να μπορέσουμε να επανορθώσουμε για τα λάθη μας;
Θα έλεγα πως όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία, όμως ποιος θα μας την δώσει;
Πολλές φορές δεν έρχεται ποτέ αυτή η ευκαιρία και τον λόγω τον ανιχνεύω στον εγωισμό...
Όταν πληγώνεις έναν άνθρωπο, με την συμπεριφορά σου, με τις πράξεις σου, όταν τον προδίδεις, ή τον εξαπατάς, πως είναι δυνατόν να ζητάς να σε εμπιστευτεί ξανά; Πως είναι δυνατόν να ζητάς μια δεύτερη ευκαιρία;
Είναι δύσκολο να σε ξανά εμπιστευτεί κάποιος που του φέρθηκες άσχημα, και αυτό γιατί θα θέλει να προστατέψει τον εαυτό του ώστε να μην μπει ξανά σε αυτή την διαδικασία...
Απλώς σκέφτεται τον εαυτό του και είναι απολύτως σεβαστό, δεν μπορείς να τον κατακρίνεις για κάτι τέτοιο, παρά μόνο να το σεβαστείς γιατί ίσως και να αντιδρούσαμε και εμείς με αυτόν το τρόπο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Μερικες φορες ειναι καλυτερα να μην μαθαινουμε απο τα λαθη μας, ή να κανουμε πως δεν τα βλεπουμε.
Ειναι φριχτο να συνειδητοποιεις τι λαθη εχεις κανει.
Αν εχεις προδοσει καποιον ειναι καλυτερα να τον κοιτας στα ματια την ωρα που αναγνωριζεις το λαθος σου.
Ετσι μπορει να τον κανεις να σε εμπιστευτει ξανα,ισως μπορει να μην σταματησε ποτε να σε εμπιστευεται.
Μπορεί, είναι πως το βλέπει ο καθένας...
Ιάνει φρικτό όπως λες να συνειδητοποιείς τι έχεις κάνει. ΝΑ ξέρεις πως ιάνει λάθος, να ξέρεις πως δεν πρέπει, και ενώ το κανεις, να μετανιώνεις την ίδια στιγμή..
Το να σε εμπιστευτεί μετά ο άλλος, είναι καθαρά στην δικια του κρίση...
Σαφως!
Ομως ειναι καλυτερα να μετανιωνεις για κατι που εκανες, παρα για κατι που δεν εκανες.
Οσο φριχτο να ειναι κατι, ειναι προτιμοτερο να το κανεις.
Αν δεν ρισκαρεις δεν θα μαθεις ποτε.
Ρισκαρεις, πονταρεις, χανεις ή κερδιζεις.
Δεν υπαρχει χειροτερο απο το να μενεις στην αδρανεια.
Makari auta pou les na ta akouei mia psyxh....
Μερικες φορες οι ευχες ειναι στο χερι μας!
Ειναι στο χερι σου να κανεις την ψυχη αυτη να ακουσει!
Nai alla k pou ta akouei, kathete apragh, kai auto ponaei pio poly
Τα φαινομενα πολλες φορες απλα απατουν.
Μπορει να μενει απραγη/ος ή να θελει να σε προσεγγιζει αλλα να φοβαται ή να μη μπορει.
Υπαρχουν περιπτωσεις οπου η συμπεριφορα μας ειναι η κινητηρια δυναμη!!
Το μονο που εχεις να κανεις, ειναι να κανεις εσυ μια κινηση!
Να θυμασαι παντα ->
Δεν υπαρχει δραση χωρις αντιδραση!! [Νευτων]:>
Ti wraia pou ta les:)
Na hksera kai poios/poia eisai..
axxxxx
:>
Δημοσίευση σχολίου