Έτσι γιατί την είδα...

Είναι φορές που μιλάω και δεν ακούγομαι....
Δεν είναι γιατί δεν έχει δύναμη η φωνή μου ...
Ούτε γιατί είναι αδύναμα τα θέλω μου ...
Είναι γιατί .... Κανείς δεν νοιάζεται ...
Για όσα λες και όσα θέλεις ...
Και είναι πιο εύκολο να μην με ακούν ...
Από το να μου πουν τα ψέματα που ζητάω ...
Και τότε εγώ τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνω???
Να μαζέψω όσα σκόρπισα ....
Να σκορπίσω όσα ένιωσα ...
Να κρατήσω ένα χαμόγελο..
Από εκείνα που μου χάρισε ...
Να αφήσω στα χέρια της την ελπίδα ...
Και απλά να φύγω...
Να εξαφανιστώ ....
Αν μπορώ ....